Een week vol gebeurtenissen
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
18 Oktober 2012 | Brazilië, São Paulo
Ola lieve mensen,
Tudo bom? Isso é muito bom. Er is weer van alles gebeurd. Hier een opsomming van alle gebeurtenissen:
- We hebben twee gasten op bezoek gehad, namelijk een Angolees die volgend jaar priester wordt en een Italiaanse vrouw die veel geld heeft ingezameld voor het project hier. Het was even wennen maar wel erg gezellig! We zijn ook nog naar twee diensten geweest en dat was erg leuk. Deze diensten waren speciaal voor een feestdag, namelijk de dag van de kinderen. Er werd onwijs veel en mooi gezongen, dus het was echt een feestje. hier op het project was er ook een speciale dienst waarbij de kinderen veel mochten helpen: prachtig.
- Ons huis was in ene niet meer wit maar zwart. Wij dachten Hollands: de ramen kunnen savonds gewoon open blijven staan zolang er geen licht brandt, dan komen er geen muggen. Dit was fout gedacht. Werkelijk het hele huis zat vol met muggen, bah! Flink poetsen dus...
- Ik wilde een zakmes openklappen maar ik was vergeten dat er een beschermringetje op zat. Dit schoot eraf. Ik dacht dat ik dit er alleen op kon klikken als het mes open stond. Dit had als gevolg dat het mes dichtklapte op mijn duim wat een heel bloedspoor in de kamer veroorzaakte. Ik wilde het eerst zelf verbinden maar toen zag ik dat de snee toch wel erg diep was en dat het toch wel veel bloedde, dus toen ben ik naar antoon gegaan en die heeft me meteen meegenomen naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik twee verdovingen en 4 hechtingen in mijn duim en oh wat was ik bang haha. Maar het viel allemaal wel mee. De volgende dag moesten we terugkomen voor controle en we kregen de rekening. Hiervoor moesten we 1.5 uur wachten omdat ze hier niet bekend zijn met toeristen. Een dag later moest Antoon weer terug naar het ziekenhuis maar dan voor zichzelf. Hij werd opgenomen in verband met een niersteen. Het gaat inmiddels wel weer redelijk met hem en hij is weer thuis en hier op het project.
- We hebben ook nog weer heel wat verhalen gehoord. Veel kinderen zitten hier dus omdat een van de ouders of beide ouders verslaafd zijn aan drugs of drank, in de gevangenis zitten, overleden zijn of omdat ze hun kinderen mishandelen of verwaarlozen (soms ook nog misbruiken maar dat is bij de kinderen die hier nu zitten niet echt aan de orde). Zo is er een jongen die heeft gezien dat een van zijn ouders werd vermoord en de ander is ook vermoord. Er is een meisje en die heeft veel littekens op haar lichaam en gezicht. Zij werd thuis mishandeld. De kinderen die ik elke avond in slaap zing hebben nachtmerries of liggen in hun bed te huilen omdat ze hun mama zo missen. Eerst had een meisje ruzie met een ander meisje. Ik pakt haar vast om te kalmeren. In het begin verzette ze zich nog even maar daarna sloot ze zich in mijn armen en begon heel hard te snikken. Dat waren niet alleen tranen van deze ruzie. En de kinderen zijn zelf soms ook wat gewelddadiger. Ze slaan elkaar en ze geven elkaar straf als iemand iets fout heeft gedaan door te slaan of ze trekken iemand (kind van 4 jaar) de trap af.
- Er heeft pas ook een meisje een flesje drinken gestolen. Ze is opgepakt door de politie. Op het project schijnt ze zich te misdragen terwijl ze naar mij toe zo lief is. Ik heb een hele goede band met haar maar ze wordt nu waarschijnlijk van het project verwijderd. Dat doet wel pijn, want je weet dat ze dan uiteindelijk op straat terecht komt en in het verkeerde wereldje belandt.
- Gisteren ben ik ook nog een geslagen door een meisje die een woedeaanval kreeg. Zij is niet helemaal 100 procent. Ze sloeg eerst een tia, gooide een glas kapot op de grond en kwam toen op mij af. De tia ging er vervolgens tussen staan omdat die niet kon accepteren dat ze mij sloeg. Vervolgens gooide ze de telefoon op de grond en ze wilde de tv van de muur aftrekken maar toen sprong Antoon ertussen. Hij was heel boos op haar en heeft haar naar haar kamer gestuurd. Dit duurde zo een half uur en dit zal ik nog heel wat vaker mee gaan maken. Maar dit soort gebeurtenissen maken van mij alleen maar een sterker mens.
- We zijn nog op een feest geweest van een tia. Dit was op het dak van haar huis en daar werd heerlijk gedanst op lekkere muziek. De wind waaide door mijn haren, heerlijk! En overheerlijke taart en dergelijke. Echt superleuk! En volgende week zondag zijn we ook bij iemand thuis uitgenodigd. Ik ga misschien ook met haar een reis maken omdat het voor Fien financieel allemaal wat moeilijker is. Oh en over mijn haren gesproken. Iedereen is er hier dol op. De kinderen zitten ook constant aan mijn haren en ik ben volgens de kinderen en de mensen hier linda, en mijn ogen zijn ook bonita. Geweldig toch!
Zo dat is weer een heel verhaal. Het gaat gelukkig ook steeds beter met de taal dus dat is echt fijn. En we gaan het weekend in alle huizen zoete pannenkoeken maken. hier kennen ze alleen maar zoute pannenkoeken. Dus ik ben benieuwd. We gaan ze zo vast voor onszelf maken om uit te proberen, jammie!
Hele dikke kus voor jullie allemaal en hopelijk tot horens!
Muito amor!
Tudo bom? Isso é muito bom. Er is weer van alles gebeurd. Hier een opsomming van alle gebeurtenissen:
- We hebben twee gasten op bezoek gehad, namelijk een Angolees die volgend jaar priester wordt en een Italiaanse vrouw die veel geld heeft ingezameld voor het project hier. Het was even wennen maar wel erg gezellig! We zijn ook nog naar twee diensten geweest en dat was erg leuk. Deze diensten waren speciaal voor een feestdag, namelijk de dag van de kinderen. Er werd onwijs veel en mooi gezongen, dus het was echt een feestje. hier op het project was er ook een speciale dienst waarbij de kinderen veel mochten helpen: prachtig.
- Ons huis was in ene niet meer wit maar zwart. Wij dachten Hollands: de ramen kunnen savonds gewoon open blijven staan zolang er geen licht brandt, dan komen er geen muggen. Dit was fout gedacht. Werkelijk het hele huis zat vol met muggen, bah! Flink poetsen dus...
- Ik wilde een zakmes openklappen maar ik was vergeten dat er een beschermringetje op zat. Dit schoot eraf. Ik dacht dat ik dit er alleen op kon klikken als het mes open stond. Dit had als gevolg dat het mes dichtklapte op mijn duim wat een heel bloedspoor in de kamer veroorzaakte. Ik wilde het eerst zelf verbinden maar toen zag ik dat de snee toch wel erg diep was en dat het toch wel veel bloedde, dus toen ben ik naar antoon gegaan en die heeft me meteen meegenomen naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik twee verdovingen en 4 hechtingen in mijn duim en oh wat was ik bang haha. Maar het viel allemaal wel mee. De volgende dag moesten we terugkomen voor controle en we kregen de rekening. Hiervoor moesten we 1.5 uur wachten omdat ze hier niet bekend zijn met toeristen. Een dag later moest Antoon weer terug naar het ziekenhuis maar dan voor zichzelf. Hij werd opgenomen in verband met een niersteen. Het gaat inmiddels wel weer redelijk met hem en hij is weer thuis en hier op het project.
- We hebben ook nog weer heel wat verhalen gehoord. Veel kinderen zitten hier dus omdat een van de ouders of beide ouders verslaafd zijn aan drugs of drank, in de gevangenis zitten, overleden zijn of omdat ze hun kinderen mishandelen of verwaarlozen (soms ook nog misbruiken maar dat is bij de kinderen die hier nu zitten niet echt aan de orde). Zo is er een jongen die heeft gezien dat een van zijn ouders werd vermoord en de ander is ook vermoord. Er is een meisje en die heeft veel littekens op haar lichaam en gezicht. Zij werd thuis mishandeld. De kinderen die ik elke avond in slaap zing hebben nachtmerries of liggen in hun bed te huilen omdat ze hun mama zo missen. Eerst had een meisje ruzie met een ander meisje. Ik pakt haar vast om te kalmeren. In het begin verzette ze zich nog even maar daarna sloot ze zich in mijn armen en begon heel hard te snikken. Dat waren niet alleen tranen van deze ruzie. En de kinderen zijn zelf soms ook wat gewelddadiger. Ze slaan elkaar en ze geven elkaar straf als iemand iets fout heeft gedaan door te slaan of ze trekken iemand (kind van 4 jaar) de trap af.
- Er heeft pas ook een meisje een flesje drinken gestolen. Ze is opgepakt door de politie. Op het project schijnt ze zich te misdragen terwijl ze naar mij toe zo lief is. Ik heb een hele goede band met haar maar ze wordt nu waarschijnlijk van het project verwijderd. Dat doet wel pijn, want je weet dat ze dan uiteindelijk op straat terecht komt en in het verkeerde wereldje belandt.
- Gisteren ben ik ook nog een geslagen door een meisje die een woedeaanval kreeg. Zij is niet helemaal 100 procent. Ze sloeg eerst een tia, gooide een glas kapot op de grond en kwam toen op mij af. De tia ging er vervolgens tussen staan omdat die niet kon accepteren dat ze mij sloeg. Vervolgens gooide ze de telefoon op de grond en ze wilde de tv van de muur aftrekken maar toen sprong Antoon ertussen. Hij was heel boos op haar en heeft haar naar haar kamer gestuurd. Dit duurde zo een half uur en dit zal ik nog heel wat vaker mee gaan maken. Maar dit soort gebeurtenissen maken van mij alleen maar een sterker mens.
- We zijn nog op een feest geweest van een tia. Dit was op het dak van haar huis en daar werd heerlijk gedanst op lekkere muziek. De wind waaide door mijn haren, heerlijk! En overheerlijke taart en dergelijke. Echt superleuk! En volgende week zondag zijn we ook bij iemand thuis uitgenodigd. Ik ga misschien ook met haar een reis maken omdat het voor Fien financieel allemaal wat moeilijker is. Oh en over mijn haren gesproken. Iedereen is er hier dol op. De kinderen zitten ook constant aan mijn haren en ik ben volgens de kinderen en de mensen hier linda, en mijn ogen zijn ook bonita. Geweldig toch!
Zo dat is weer een heel verhaal. Het gaat gelukkig ook steeds beter met de taal dus dat is echt fijn. En we gaan het weekend in alle huizen zoete pannenkoeken maken. hier kennen ze alleen maar zoute pannenkoeken. Dus ik ben benieuwd. We gaan ze zo vast voor onszelf maken om uit te proberen, jammie!
Hele dikke kus voor jullie allemaal en hopelijk tot horens!
Muito amor!
-
18 Oktober 2012 - 22:41
Jacinta:
Dat heb je snel gedaan, zo zitten we te skypen en zo staat het hele verhaal al op jouw site. Ben blij dat het allemaal goed gaat met jouw en Fien, jullie zijn goed bezig hoor al zal het af en toe ook best wel heel heftig zijn voor jullie. We zijn in ieder geval onwijs trots op jullie allebei, jullie zijn topmeiden!!!! -
18 Oktober 2012 - 22:41
Jacinta:
Dat heb je snel gedaan, zo zitten we te skypen en zo staat het hele verhaal al op jouw site. Ben blij dat het allemaal goed gaat met jouw en Fien, jullie zijn goed bezig hoor al zal het af en toe ook best wel heel heftig zijn voor jullie. We zijn in ieder geval onwijs trots op jullie allebei, jullie zijn topmeiden!!!! -
18 Oktober 2012 - 22:49
Henri:
Hoi Manon,
Wat een prachtige en heftige verhalen weer! Fijn om je weer gesproken te hebben. Wat is het toch een speciale belevenis! Jullie zullen je weinig vervelen daar. Heel veel succes jullie daar!!
Groetjes aan Fien en heel veel succes verder! Groetjes papa -
18 Oktober 2012 - 23:06
Jolanda & Tino:
Leuke en heftige verhalen, maar zeker een hele belefenis. We vinden het heel leuk jullie verhalen te lezen. Veel plezier en geniet van de pannekoeken :-) -
19 Oktober 2012 - 06:56
Petry:
Wat een avonturen Manon, geweldig. Wat een levenservaring doe je op in deze tijd, dat pakken ze je nooit meer af. Fijn om te horen dat je ook tijd hebt om lekker even plezier te maken!! Goed zo, geniet ervan!!
Liefs Petry -
19 Oktober 2012 - 08:13
Albert:
Lieve Manon,
Eindelijk aan toe gekomen je verhalen te lezen.
Heftig die indrukken en emoties allemaal, maar jullie zijn bijzonder GOED bezig!!
Heel veel succes en natuurlijk ook veel plezier!!
Albert -
19 Oktober 2012 - 13:02
Yvonne:
Hoi Manon,
Nog maar zo kort weg en dan al zo veel meegemaakt. Kun je nagaan wat je nog allemaal te wachten staat. Niet alleen de minder leuke momenten maar zeker ook de mooie momenten. Dit wordt een ervaring....whow.....dat neemt niemand je af. Geniet er met volle teugen van en koester dan de gedachten dat jij het voor deze kinderen, die al zoveel hebben meegemaakt in hun jonge leven, een klein beetje aangenaam mag en kan maken.
Dikke kus, je tante -
19 Oktober 2012 - 13:06
Larissa Ralph En Noa:
Hee Mannonneke,
Wat een verhalen weer! Ik had de meeste verhalen al via skype gehoord, wat ik trouwens echt super leuk vond! Top om je zo blij te zien en om te horen dat je je nog steeds zo goed vermaakt! Het zal zeker wel heftig zijn af en toe ja, maar onthoud dan maar dat je voor de kids daar heel veel betekent en dat je ze heel veel vreugde en liefde geeft samen met Fien. En als ik een keer kan helpen met iets van de PMT dan laat het maar weten he!
En Ralph vindt ook echt super wat je daar allemaal doet en Noa is blij dat jij alle kinderen daar beschermd en dat de Tia jou beschermd. Anders had zij het gedaan...hahahaha.
Nou veel plezier nog daar en geniet volop he meiden!!!
Dikke knuffel van ons en lik van Noa -
19 Oktober 2012 - 19:04
Manon:
Wat lees ik al deze lieve reacties toch altijd met een grote glimlach op mijn gezicht! ik bof maar met zoveel lieve mensen om me heen, want we zien hier wel weer dat dat altijd vanzelfsprekend is. Dankjewel allemaal! dikke knuffel -
24 Oktober 2012 - 11:40
Elodie Bullens:
Iedere keer als ik je verhalen lees lijkt het alsof ik even daar bij jou in Brazilië ben. Heel fijn om te horen dat je het zo goed naar je zin hebt en dat je ook buiten het project mensen ontmoet waar je dingen mee onderneemt! Wat een heftige verhalen van de kinderen, het maakt je inderdaad een sterker mens, maar take good care lieve Manon.. -
30 Oktober 2012 - 20:03
Manon:
Dankjewel lief vriendinnetje. mis jou ook! dikke kus -
30 Oktober 2012 - 20:03
Manon:
Dankjewel lief vriendinnetje. mis jou ook! dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
